Prija šesnajst godina redovne aktivnosti Kulturno-umetničkog društva „Bunjevka“ obogaćene su Festivalom bunjevačkog narodnog stvaralaštva, koji je bez pristanka održavan dvanajst godina, da bi posli tog uslidila pauza od tri godine. Međutim, shvatajući važnost jednog takog festivala, kroz koji je u nikoliko festivalski dana pridstavljanja kultura, tradicija, istorija i jezik Bunjevaca, ove godine festival je obnovljen.

Festival je otvoren u sridu, 15. oktobra, u Galeriji Otvorenog univerziteta izložbom „Bunjevačka pisana rič“. Tom prilikom prisutni su mogli vidit od kad seže pisana bunjevačka rič kroz fotokopije izdanja koja datiraju od XVII vika, odnosno vrimena kad Bunjevci dolaze na ove prostore, pa sve do današnji dana. Jezik kojim su se tadašnji Bunjevci koristili, gotovo je identičan današnjem, iako je shodno prominama u vrimenu, došlo i do promina u jeziku. Iako tradicija pisane bunjevački riči postoji na ovim prostorima već više od tri vika, Bunjevci su narod koji još uvik imaju samo govor, ali ne i standardizovan jezik, o čemu se u poslidnji nikoliko godina često divani.

Prateći vremenski tok pisane reči prekidi se uočavaju u periodu nakon Drugog svetskog rata, da bi se u poslednjih dvadesetak godina, ponovo pojavila izdanja pisana na bunjevačkom jeziku. 

Izložbom pod nazivom „Bunjevačka pisana rič“ započo je ovogodišnji XIII Festival bunjevačkog narodnog stvaralaštva „Savrimena tradicija“, koji je otvorila pridsidnica POUBNS mr Suzana Kujundžić Ostojić.

S. N.

   Predstavljanje nove zbirke poezije pisnika Geze Babijanovića održano je u Velikoj većnici Gradske kuće uz bogat kulturno-umetnički program, u utorak, 14. oktobra, a u okviru manifestacije izdavača, Bunjevačke matice, koja se inače održava u prostorijama ovog udruženja pod nazivom „Večeri utorkom“.

„Misec nad tornjom“ jubilarno je 40 izdanje Bunjevačke matice, a sadrži nikoliko poglavlja, u kojima su pisme razvrstane na rodoljubive, bunjevačke, dičije, pisme o ličnostima, o događajima, preljski bećarci, aforističke misli.

Geza Babijanović svoju prvu pismu napisao je prija više od pedest godina, a u svom višedecenijskom radu imo je nekoliko pauza u pisanju. Nakon epigrama u sridnjoj škuli, zbog obaveza, pisanje je jedno vrime ostalo po strani, sve dok ga na „put“ nije vratila jedna od najveći pisnikinja ovi prostora, Desanka Maksimović, koju je upozno u Sremskim Karlovcima, di je radio ko pridavač u Sridnjoj učiteljskoj škuli.

Tokom svog rada u pravosuđu, Babijanović je nastavio sa pisanjem, a papir je često bio rezervisan za pravosudne aforizme. Kako kaže, poseduje priko 1000 pravosudni aforizama, za koje ne zna dal će ikad biti objavljeni. Tek odlaskom u penziju, ozbiljnije se laća poezije, a ko rezultat za sad su izdate dvi njegove zbirke.

S. N.

   Posli godinu dana pauze, Kulturno-umetničko društvo „Aleksandrovo” iz Subotice nastavilo je sa manifestacijom prikazivanja bunjevačke nošnje, te je tako u nedilju, 12. oktobra, u Velikoj vićnici Gradske kuće održano VII Pridstavljanje bunjevačke nošnje kroz istoriju.

Bila je to prilika da se pridstavi i knjiga pod istoimenim naslovom, a kako je tom prilikom istako pridsidnik Društva, knjiga „Bunjevačka nošnja kroz istoriju“ pridstavlja krunu rada, ne samo ove manifestacije, već i samog društva, te su na nju izuzetno ponosni.

Tokom programa, prisutni su imali priliku da vide, al i čuju štogod više o nošnjama Bunjevaca, počev od zimski ruva, priko litnji, do dičiji, svečani, radni ruva, ruva za crkvu i sl. Ovogodišnji gosti prikazivanja nošnje bili su KUD „Bratstvo“ i KUD „Bunjevka“ iz Subotice.

Program VII Pridstavljanja bunjevačke nošnje kroz istoriju završemn je scenskim prikazom Dužijance.

S. N.